رابطه ورزش و سرماخوردگی

سرما خوردگی چیست؟ علت آن چیست؟  آیا وقتی که سرماخورده اید باید فعالیت ورزشی خود را ادامه دهید یا نه؟ با چه شدتی باید ورزش کنید؟ در شرایط سرماخوردگی سوالاتی از این قبیل ذهن همه ما را درگیر می کند.در این مطلب به سوالات جواب می دهیم. سرماخوردگی التهاب راه های تنفسی است که در اثر سرایت ویروس ها به وجود می آید.

سرماخوردگی معمولاً با خستگی، احساس سرما، عطسه و سردرد آغاز می‌شود و با علائمی چون سرفه، گلودرد، آبریزش بینی و تب ادامه می‌یابد و معمولاً هفت تا ده روز بعد برطرف می‌شود.سرماخوردگی شایع ترین بیماری است که در سراسر جهان انسان ها را گرفتار می کند. لازم است بدانید که عامل سرما خوردگی باکتری نیست!سرماخوردگی توسط ویروس ها ایجاد می شود، به همین دلیل استفاده از آنتی بیوتیک ها برای درمان سرماخوردگی کاری بیهوده است.

استفاده از این داروها مؤثر نخواهد بود.تنها کاری که با مصرف آنتی بیوتیک انجام می دهید، تضعیف بیشتر سیستم ایمنی بدن است زیرا باعث از بین بردن تمام باکتری ها، هم خوب و هم بد در روده ، جایی که ۸۰ درصد از سیستم ایمنی بدن در آنجاست، می شوید.

در بعضی موارد که احتمال ابتلا به یک بیماری باکتریایی (مانند برونشیت، سینه پهلو، سینوزیت و عفونت گوش میانی) وجود دارد، از آنتی‌بیوتیک برای درمان آن استفاده می‌شود.

آیا زمانی که احساس سرماخوردگی می کنید باید ورزش کنید؟

بر اساس تحقیقات انجام شده، گذشته از اینکه ورزش به عنوان یک عامل قوی در پیشگیری از سرماخوردگی شناخته است، حتی اشخاصی که دچارسرماخوردگی شده اند با انجام فعالیت های ورزشی ملایم روند سریع تری را در بهبود سرماخوردگی طی کرده اند.یکی از تحقیقات سال ۲۰۰۲ نشان داد که کسانی که به طور منظم ورزش می کنند، ۲۰ تا ۳۰ درصد کمتر به سرماخوردگی مبتلا می شوند.نگاه به ورزش به عنوان یک دارو  بسیار مهم است اما باید به درستی تجویز شود، تحت کنترل بوده و ادامه داشته باشد.

ورزش کردن باعث افزایش درجه حرارت بدن می شود و می توانید با عرق کردن ناشی از ورزش بسیاری از ویروس های بدنتان را از بین ببرید. با این حال باید بسیار مراقب باشید و به بدن خود گوش دهید. ورزش را روزانه به میزان نرمال و نه شدید انجام دهید زیرا می تواند به سیستم ایمنی بدن استرس بیشتری وارد کند و اگر مراقب نباشید و یکباره ورزش را قطع کنید، این امر منجر به طولانی شدن بیماری خواهد شد .

شدت و نوع ورزش در سرماخوردگی

به خاطر داشته باشید که ورزش بیش از حد می تواند اثر معکوس بر سیستم ایمنی بدن داشته باشد.به این دلیل که ورزش های شدید باعث افزایش تولید هورمون استرس یعنی کورتیزول می شود. هورمون های استرس مهارکننده فعالیت سلول های طبیعی قاتل هستند.این سلول ها نوعی از سلول های سفید خون بوده که به عوامل ویروسی حمله کرده و بدن را از وجود آن ها پاک می کنند.به ورزشکاران توصیه می شود که اگر علائم سرما خوردگی " زیر گردن" دارند و یا تب دارند از ورزش اجتناب کنند.

مهمتر از همه، همیشه به آنچه که بدن شما به شما می گوید، توجه کنید و اگر بیش از حد احساس خستگی می کنید، به ورزش کردن ادامه ندهید. احتمالا" بیش از هر وقت دیگری، آنچه نیاز دارید، استراحت کردن است.اما اگر به فکر دور زدن برنامه تمرینی خود هستید به خاطر اینکه به شما گفته شده است که " وقتی بیمار هستید نباید ورزش کنید "، پس باید تجدید نظر کنید!در واقع ورزش می تواند به شما کمک کند که هرچه زودتر احساس بهتری داشته باشید.به ویژه تحریک ملایم سیستم ایمنی بدن با برخی از ورزش های ملایم مفید است.البته باید توجه کنید در اینجا منظور سرماخوردگی ویروسی است، اگر در سیکل سرما خوردگی بدن شما دچار عفونت شد، به هیچ وجه فعالیت ورزشی را ادامه ندهید تا زمانی که سیکل آن طی می شود.

برای جلوگیری از سرماخوردگی چه باید کرد؟

اگر می خواهید از سرماخوردگی جلوگیری کنید، پیدا کردن علت بسیار مهم است.اکثر سرماخوردگی ها در طول ماه های زمستان رخ می دهد و این یعنی فقدان نور خورشید و در نتیجه کاهش سطح ویتامین  D.در واقع، شواهد قانع کننده ای نشان می دهند که سرما خوردگی و آنفولانزا ممکن است کم تا بیش از نشانه های کمبود ویتامین D باشند.ارتباط بین ویتامین D و کاهش عملکرد سیستم ایمنی آنقدر زیاد است که افزایش سطح ویتامین D در زمان ابتلا به سرما باید در ابتدای لیست درمان باشد.

ویتامین  C موجب پیگشیری از سرما خوردگی نمی شود، اما ممکن است شدت و مدت علائم را کاهش دهد.

سیستم ایمنی بدن معمولا" به طور کامل قادر به از بین بردن مهاجمان ویروسی مثل ویروس سرما خوردگی می باشد.در نتیجه باید گفت سرماخوردگی و آنفولانزا بیانگر تضعیف سیستم ایمنی بدن هستند، زیرا تنها زمانی ویروس می تواند به بدن غلبه کند که سیستم ایمنی بدن به خطر افتاده باشد.عوامل مؤثر رایج عبارتند از:

• کمبود ویتامین D که قبلا ذکر شد
• عدم استراحت و کمبود خواب
• عوامل استرس زا در زندگی
• ورزش نکردن
• فعالیت ورزشی شدید و ۲ ساعت به بالا

نکته پایانی

ورزش فقط وسیله برای تناسب اندام نیست.سلامت مطلوب دست نیافتنی باقی خواهد ماند مگر اینکه یک سبک زندگی فعال داشته باشید.انجام ورزش منظم می تواند برای سلامتی شگفت انگیز باشد و تقویت سیستم ایمنی بدن بخش عمده ای از منافع ورزش است.اگر به طور منظم ورزش کنید و به همان اندازه سطح ویتامین D بدن خود را متناسب نگه دارید، احتمال مبتلا شدن به عفونت تنفسی فوقانی به طور چشمگیری کاهش می یابد.

هر زمان که با مدیریت زمان خود درگیر هستید، به یاد داشته باشید که ورزش به اندازه غذا خوردن، خوابیدن و نفس کشیدن مهم است.اگر به ورزش به عنوان یک امر اجباری غیر قابل مذاکره در کارهای روزانه خود بنگرید، ترفندی برای انجام آن می باشد.

تهیه و ترجمه: elmevarzesh.com

منبع:fitness.mercola

با مصرف این مواد غذایی از ابتلا به سرطان جلوگیری کنید بیشتر بخوانید

این روزها بیشتر از گذشته واژه سرطان به گوش ما می‌رسد و به نوعی باعث ایجاد موج نگرانی در جامعه شده است. هر روز نیز از گوشه و کنار اخباری مبنی سرطان‌زان بودن مواد غذایی و یا مواد غذایی ناخالص که توسط افراد سودجو روانه سبد غذایی خانواده‌ها می‌شود را نیز می‌شنویم.

در چنین شرایطی بدون شک همه کم تا بیش نگران سلامت خود و خانواده هستیم، آن هم در شرایطی که غیر از مواد غذایی، آلوده بودن هوا و وجود ریزگردها نیز مزید بر علت شده است. با این وصف می‌توان با برخورداری از یک سبک زندگی سالم، که شامل فعالیت ورزشی، عدم استعمال دخانیات، عدم وجود استرس و اضطراب و همچنین رژیم غذایی سالم است، از گزند سرطان و دیگر بیماری‌ها در امان بود.

سرطان به معنی رشد بدخیم سلول‌ها یا تقسیم نامتقارن سلول‌های بدن.

در این مطلب سعی کرده‌ایم مواد غذایی که زمینه ساز سرطان هستند و همچنین مواد غذایی که بدن را از ابتلا به بیماری و علل خصوص سرطان ایمن می‌سازد را به اختصار به شما معرفی کنیم؛ با مجله علم ورزش همراه شوید.

برای فرار از سرطان چی نخوریم؟

اگر الگوی تغذیه ای در کشور ما تغییر کرده و مصرف روزانه میوه و سبزی تازه، دریافت روزانه ویتامین D و ورزش روزانه در برنامه زندگی مردم ما وارد شود، آمار ابتلا به سرطان به طور چشمگیری کاهش خواهد یافت. بر این اساس، ابتدا به بررسی خوراکی هایی می‌پردازیم که باید از برنامه روزانه زندگی حذف شده و در ادامه به نکته های تکمیلی دیگری برای دور ماندن از ابتلا به سرطان اشاره خواهیم کرد.

۱- گوشت‌های فرآوری شده

 نمک، افزودنی‌ها و نگه دارنده‌های اضافه شده به این نوع گوشت‌ها (مثل سوسیس و کالباس) و دودی کردن بعضی از آن‌ها، این خوراکی‌ها را به مواد غذایی سرطان‌زا تبدیل می‌کند. دلیل آن نیز ترکیب سرطان‌زایی به نام «نیترات سدیم» است. بررسی انجام شده در ۱۰ کشور اروپایی به مدت ۱۳ سال نشان می‌دهد با مصرف روزانه ۱۶۰ گرم از این گوشت‌ها، خطر مرگ ناشی از ابتلا به سرطان تا ۴۴ درصد افزایش پیدا می کند.

‏بنابر اعلام سازمان بهداشت جهانی، مواد غذایی فرآوری‌شده از قبیل سوسیس، هات داگ، همبرگر، گوشت کنسروی و مواد غذایی مشابه باعث سرطان می‌شوند.

۲- گوشت قرمز

اخیراً نیز گفته شده مصرف روزانه گوشت قرمز خطر ابتلا به سرطان پروستات و روده در مردان و سرطان سینه در زنان را افزایش می‌دهد. هر چند که در خصوص گوشت قرمز توصیه شده کمتر مصرف شود.

۳- کود و سمپاشی شده‌ها

نیترات حاصل از مصرف نادرست کودهای نیتروژنی در کشت محصولات به ویژه سبزی‌های برگی می‌تواند باعث بروز تجمع نیترات در اندام خوراکی گیاه شود و در صورت تجمع در بدن انسان احتمال ایجاد سرطان را بالا می برد.  مصرف میوه و  سبزیجات ارگانیک بهترین راه حل است.

۴- چربی‌ها

اگر چربی ها از نوع اشباع شده یا همان جامد باشند، خطر چند برابر خواهد شد. رژیم غذایی پر چرب، حاوی چربی‌های اشباع‌شده (جامد)، یکی از عوامل سرطان سینه و سرطان روده بزرگ است. روغن جامد، کره، خامه، سس‌ها، شیرینی‌، شکلات و گوشت قرمز از منابع چربی‌های اشباع شده هستند. استفاده از رژیم غذایی کم‌چربی و چربی‌های اشباع نشده (مایع) مانند روغن زیتون، روغن آفتابگردان و روغن کنجد می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهد. 

۵-نمک سودها

این خوراکی‌ها به دلیل نمک زیادی که دارند، زمینه ساز ابتلا به سرطان به ویژه سرطان دستگاه گوارش هستند. این خوراکی‌ها حاوی ترکیب‌هایی از گروه «نیترات‌ها» هستند. پس از مصرف این خوراکی‌ها، نیترات به «ان- نیتروز» تبدیل خواهد شد. این ترکیب، شاخص‌ترین عامل ایجاد سرطان‌های گسترده با پیشروی سریع در بدن مانند سرطان دستگاه گوارش است.

۶-سرخ شده‌ها

حرارت چربی و تغییرات مولکولی مواد غذایی، زمینه ساز ایجاد ترکیب‌های نامناسب در غذاست. یکی از این ترکیب‌ها «آکریل آمید» است. این همان ترکیبی است که در بیشتر غذاهایی که سرخ شده اند، تنقلات کارخانه‌ای مانند چیپس، سیب زمینی‌های ارائه شده در رستوران‌های عرضه کننده انواع فست فود، وجود دارد. آکریل آمید در سیگار نیز وجود دارد.

۷-شکر تصفیه شده و شیرین کننده‌های مصنوعی

خوراکی‌هایی تهیه شده از شکر تصفیه شده حاوی ذرت با درصد قند فروکتوز بالا هستند. شاخص‌ترین شیرین کننده مصنوعی، آسپارتام است. این ترکیب در نوشابه‌ها، آبنبات‌ها و شکلات‌های رژیمی وجود دارد.

۸- آرایش!

تحقیقات نشان می‌دهد نزدیک به ۹۰۰ نوع ترکیب شیمیایی مسموم کننده در ترکیب لوازم آرایشی وجود دارد که از جمله شاخص ترین آن‌ها می توان به پارابن‌ها، فتالات‌ها، آنتی باکتریان‌ها، مواد معطر ۲۰ و ۴ دی اگزان، هیدروکوئینون، ذرات نانو و فرمالدئید اشاره کرد، بنابراین تا حد ممکن از این ترکیب‌ها کمتر استفاده کنید.

به طور کلی باید گفت ۵ عامل اساسی در بروز سرطان نقش دارند:  شیوه نادرست زندگی که شامل رژیم غذایی نادرست و نداشتن فعالیت بدنی می شود، استعمال دخانیات، بروز عفونت ها و بعد از آن عوامل شغلی و آلودگی‌های محیطی.

برای فرار از سرطان چی بخوریم؟

گذشته از حذف برای عادات زندگی غلط و همچنین مواد غذایی که رسیک ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد، برخی مواد غذایی نیز هستند که یک ابزار مهم برای پیشگیری از سرطان است.

فولات

فولات یک نوع ویتامین بسیار مهم است که از ابتلا به سرطان‌های روده‌ی بزرگ، مقعد و سینه جلوگیری می‌‌کند. مواد غذایی سرشار از فولات: مارچوبه و تخم مرغ، انواع لوبیا و تخم آفتابگردان و سبزیجات برگ سبز مثل اسفناج و کاهو. بهترین راه دریافت فولات مصرف قرص‌های ویتامین نیست بلکه مصرف میزان کافی میوه ها و سبزیجات و غلات کامل است.

مطلب مرتبط: رژیم غذایی سالم چیست؟

گوجه فرنگی

تحقیقات ثابت کرده است که خوردن گوجه فرنگی خطر ابتلا به سرطان‌هایی مثل سرطان پروستات را کاهش می‌دهد.

چای سبز

چای سبز یکی از قوی‌ترین ضد سرطان‌ها است. در تحقیقات آزمایشگاهی ثابت شد که چای سبز خطر ابتلا به سرطان‌های روده ی بزرگ، کبد، سینه، پروستات، ریه و پوست را کاهش می‌دهد. مطالعات بلند مدت انجام شده هم نشان داد که مصرف چای خطر ابتلا به سرطان‌های مثانه و لوزالمعده را کاهش می‌دهد.

سبزیجات برگ سبز تیره

سبزیجات برگ سبز تیره مثل کلم و کاهو و کاسنی و اسفناج و خانواده‌ی چغندر حاوی میزان زیادی فیبر و فولات و کارتنوئید هستند. این مواد از ابتلا به سرطان‌های دهان، حنجره، لوزالمعده و ریه و پوست جلوگیری می‌کنند.

فیبر موجود در مواد غذایی

فیبر توصیفی است که برای مواد غیرقابل هضم موجود در گیاهان استفاده می‌شود. فیبر، در لایه‌ی بیرونی غلات و در میوه‌ها، سبزیجات و خشکبار وجود دارد. فیبر حجم مدفوع را زیاد کرده و کمک می‌کند غذا سریع‌تر وارد دستگاه گوارش شود. بررسی‌ها نشان می‌دهد که رژیم غذایی با فیبر زیاد می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهد. 

مصرف غلات کامل

با خوردن غلات کامل، امکان دارد خطر سرطان‌هایی خاص، دیابت نوع ۲ و بیماری قلبی کاهش یابد، نان تهیه شده از غلامت کامل را به جای نان تهیه شده از غلات سبوس‌گرفته انتخاب کنید. در سوپ جو بریزید یا (آرد جو دو سر) بلغور جو ساده را به گوشت چرخ‌کرده اضافه کنید. غلات کامل به میزان اندکی فرآوری شده‌اند و بنابراین مقدار بیش‌تری از ارزش غذایی آن‌ها محفوظ مانده است. فیبر غذایی موجود در غلات کامل به پیشگیری از مشکلات گوارشی مانند یبوست کمک می‌کند. 

ادویه

کورکومین جزء اصلی تشکیل دهنده ادویه هندی بنام زردچوبه می‌باشد و ماده‌ای است که از پتانسیل ضدسرطانی بودن برخوردار است. در مطالعات آزمایشگاهی مشخص شده است که کورکومین می‌تواند تغییر شکل، تکثیر و حمله سلول‌های سرطانی را در گروه متنوعی از سرطان‌ها مهار کند. 

تهیه و تدوین: elmevarzesh.com

وقتی همراه هر وعده غذا سرکه سیب می‌نوشید چه اتفاقی می‌افتد؟

وقتی پای درمان‌های خوراکی به میان می‌آید، در مورد سرکه سیب خواص ضد و نقیضی مطرح می‌شود. مقاله‌ها و پیام‌ها زیادی ادعا می‌کنند این محصول آشپزخانه‌ای که از تخمیر آب سیب درست شده و حاوی فیبر و مواد مغذی است می‌تواند تقریباً هرچیزی را درمان کند، از میل شدید به شیرینی‌جات گرفته تا ریفلاکس و دیابت و سرطان و یبوست.

عالی است، مگرنه؟ خبر بد: بسیاری از این ادعاها کاملاً بی‌اساس هستند. چون سرکه‌سیب خوب و کهنه حاوی فیبر، ویتامین‌ها و مواد معدنی نیست و ثابت نشده که قابلیت درمانی بیشتر بیماری‌ها را دارد. اما ادعاهایی وجود دارد که پژوهش‌ها و مطالعات از آن‌ها پشتیبانی می‌کنند. اول این‌که سرکه سیب می‌تواند به شما کمک کند تا مواد مغذی بیشتری را از غذا جذب کنید چه مستقیماً آن را سربکشید و چه آن را به ترکیبات خام مثل سالاد اضافه کنید.

دوم این‌که قندخون را بعد از خوردن کاهش می‌دهد که در نتیجه می‌تواند به محدود کردن اشتها و احتمال ابتلا به دیابت نوع دوم کمک نماید. درحقیقت، مطالعه‌ای نشان داد مصرف سرکه‌سیب پیش از غذا میزان گلوکز خون را در بیمارانی که در مرحله پیش از ابتلا به دیابت هستند تقریباً به نصف می‌رساند.

وقتی سرکه سیب میل می‌کنید چه اتفاقی می‌افتد؟

۱- نوشیدن سرکه سیب با معده خالی می‌تواند باعث تهوع شود

شاید من آن را خیلی سریع نوشیدم، اما بعد از نوشیدن یک لیوان آب مخلوط شده با سرکه، احساس کردم چیز بدی خورده‌ام. اتفاق خیلی بدی نیفتاد اما من این حس ناخوشایند را در معده‌ام داشتم، زیاد آروغ زدم و احساس می‌کردم هر چیز دیگری بخورم برخواهم گرداند. بنابراین بله، درست است میلم را به خوردن محدود مهار کرد اما نه به شیوه‌ای خوشایند.

۲- خوردن سرکه سیب بعد از غذا خیلی بهتر است

خوردن سرکه به‌عنوان پیش غذا برای من مفید نبود. این‌که احساس تهوع داشته باشید و نخواهید یک وعده غذایی سالم را بخورید چیزی نیست که در برنامه شما باشد. اینطور نیست؟ یک راه بهتر پیدا کردم و آن نوشیدن سرکه‌سیب فوراً بعد از خوردن غذا بود اما هنوز هم احساس گرسنگی می‌کردم اما چون تازه غذا خورده بودم و هنوز در معده‌ام بود از آن احساس صرف نظر کردم، البته سرکه‌سیب هم مطمئناً به کاهش اشتهای من کمک کرد.

مطلب مرتبط: سرکه سیب چگونه باعث لاغری می شود؟

۳- سرکه سیب گوارش را راحت‌تر می‌کند

دور از انتظار بود اما یک ارتباط حتمی میان مصرف سرکه سیب و کاهش زمان انتقال غذا و گوارش وجود داشت. من کاملاً توانستم ببینم که مصرف سرکه‌سیب به‌عنوان ملین طبیعی و ملایم هنگامی که دچار بدهضمی شده‌ایم مفید است.

۴- اگر سرکه سیب را درست ننوشید، مری‌تان خواهد سوخت

سرکه سیب را مستقیم و خالی ننوشید؛ مقل آتش مری‌تان را می‌سوزاند. بهترین کار این است: یک قاشق غذاخوری سرکه سیب را با کمی آب مخلوط کنید و سپس آن را با نی بنوشید تا با پُرزهای چشایی‌تان تماس پیدا نکند. برای من این متد، قابل تحمل بود.

نکته آخر

هرچند این آزمایش آموزنده و روشن‌کننده بود و توانست به کاهش اشتها کمک کند اما من ترکیب آب و سرکه‌سیب را بخشی از تغذیه ثابت روزانه‌ام نکرده‌ام. درعوض، اگر یبوست داشته باشم یا بخواهم میل به خوردن شیرینی خامه‌ای را سرکوب کنم به احتمال زیاد از سرکه سیب استفاده می‌کنم و البته وقتی بخواهم سُس خانگی سالم درست کنم و بیشترین بهره را از تمام سبزیجات سالادم ببرم حتماً سرکه سیب را به‌کار می‌برم.

تهیه و ترجمه: elmevarzesh.com

علامتی که نشان می‌دهد نباید ورزش کنید و به استراحت نیاز دارید

همه ما تجربه‌اش را داریم، وقتی با وسواس و دقت در حال انجام تمرینی جدید هستیم ناگهان درد زانو ما را از پا درمی‌آورد، یا عضلات چهارسرتان جوری دردناک می‌شود که احساس خوبی ندارید. بله، شما از خودتان زیاد کارکشیده‌اید و به خود آسیب زده‌اید و تأسف می‌خورید که چرا چند روز بیشتر استراحت نکرده‌اید!

هرچه بیشتر ورزش و تمرین کنید، فشار بیشتری به بدن‌تان وارد می‌کنید. اگر به بدن‌تان فرصت ریکاوری ندهید، بیشتر به خودتان آسیب می‌رسانید تا فایده؛ به نحوی که روی گوارش، عملکرد کلیه‌، تنظیم هورمونی و …. تأثیر می‌گذارد. پیش از این‌که آسیبی به‌وجود بیاید، با مجله علم ورزش همراه شوید تا نسبت به این پنج علامت هشیار باشید چون می‌توانند اعلام کنند که بدن شما نیاز به استراحت دارد.

۱- همیشه درد دارید

مطمئناً کمی درد عضلانی مخصوصاً بعد از تمرین سخت کاملاً طبیعی است، به ویژه اگر تا پیش از آن ورزش نکرده باشید یا روتین‌تان را تغییر داده باشید. اما اگر مرتب ورزش می‌کنید نباید مدام درد داشته باشید. شما باید بسته به گروه عضلانی، همیشه ۲۴ تا ۴۸ ساعت بین جلسات به عضلات‌تان فرصت دهید تا بازیابی شوند و اگر همچنان درد داشتید به احتمال زیاد تمرین‌تان بیش از حد لازم شدید است.

بهترین تعریفی که می‌توان از تمرین بیش از حد ارائه داد، حالتی است که ورزشکار تا جایی به خود فشار مداوم وارد می‌کند که استراحت کردن دیگر برای ریکاوری و ترمیم عضلات کافی نیست. درد پیوسته عضلات، مکرراً مریض شدن، یا آسیب مداوم، علائم فیزیکی تمرین بیش از اندازه هستند. خوشبختانه، ریکاوری ساده است، فقط کافیست چند روز استراحت کنید!

مطلب مرتبط: با درد عضلات بعد از ورزش چه کنیم؟

۲- مدام خسته و کج خلق هستید

کج‌خلقی و دمدمی بودن، افسردگی و احساس خستگی و ناتوانی هم علائمی هستند که نشان می‌دهند بیش از حد ورزش می‌کنید. بیشتر ما شنیده‌ایم که ورزش ما را شادتر می‌کند، چون میزان اندورفین را بالا می‌برد یعنی هورمونی در مغز که ضد افسردگی است.

نکته جالبی که اینجا وجود دارد: اندورفین همچنین مانع از این می‌شود که درد ناشی از ورزش را احساس کنید. از مغزتان متشکر باشید! با این‌وجود، این اندورفین‌ها همراه با کورتیزول نیز هستند که هورمون استرس است و وقتی میزان کورتیزول به مدت طولانی بالا می‌ماند، تأثیرات مخربی روی سلامت روان دارد.

۳- ضربان قلب‌تان غیرطبیعی است

یکی از بهترین راه‌هایی که می‌توانید بسنجید که ورزش‌تان بیش از حد است یا نه، این است که میزان ضربان قلب‌تان را چک کنید. بهتر است ضربان قلب در زمان استراحت را صبح اندازه بگیرید. اگر بیشتر از حد طبیعی‌تان بود، پس بدانید که بدن‌تان واقعاً برای تمرین سخت در آن روز آماده نیست. این یکی از بهترین شیوه‌ها برای ارزیابی میزان آمادگی‌تان برای ورزش است. اگر هم ضربان قلب‌تان پایین‌تر از حد نرمال بود، بازهم یعنی بیشتراز حد لازم ورزش می‌کنید.

مطلب مرتبط: خستگی در ورزش و راه های مبارزه با آن

۴- تمام مدت بدن‌تان کوفته است

اگر چندین روز بعد از زدن وزنه‌های سنگین همچنان بدون خم کردن زانو قادر به دولا شدن و برداشتن چیزی از روی زمین نیستید، احتمالاً زمان آن است که مدتی استراحت کنید. اگر بدن شما انعطاف‌پذیری لازم را نداشته و نتوانید به راحتی حرکت کنید، یعنی در الگوهای حرکتی شما اختلالی در حال روی دادن است.

به‌عبارتی دیگر، انجام فعالیت یکسان به‌طور مکرر ( دویدن، دوچرخه‌سواری، وزنه برداری) بدون ریکاوری مناسب و کافی موجب آسیب و لطمه می‌شود. توصیه می‌شود در روزهای ریکاوری‌تان حرکات کششی و فوم رولینگ انجام دهید تا بدن‌تان را منعطف نگه داشته و از آسیب پیشگیری نمایید.

۵- ادرارتان زرد تیره است

بله، باید به این مسئله هم توجه داشته باشید. با این‌که بیشتر افراد می‌دانند که باید حین ورزش، آب بدن‌شان را به میزان کافی حفظ کنند، اما خیلی‌ها وقتی ورزش را شروع می‌کنند که بدن‌شان کم آب است. ادرار، یکی از نشانه‌های ساده‌ای است که اعلام می‌کند برای شروع ورزش و تمرین خیلی کم آب هستیم.

دلایل رایج‌اش هم می‌تواند این باشد که شب قبل از تمرین، خیلی کم آب نوشیده‌ایم یا صبح بعد از بیدار شدن از خواب چیزی جز قهوه ننوشیده‌ایم. فکر می‌کنید می‌توانید حین ورزش و تمرین دوباره به بدن آب رسانی کنید؟ این‌طور نیست! حداقل ۴۵ دقیقه زمان لازم است تا بدن حتی از حالت کم آبی خفیف خارج شود.

بهترین کاری که می‌توانید درصورت مشاهده این علائم انجام دهید چیست؟ خیلی راحت‌تر است که استراحت داشته باشید، حرکات کششی انجام دهید و زیاد آب بنوشید، چون بدن‌تان آسیب یا اثرات تمرین زیاد را جبران کند. کمی استراحت و آرامش تنها چیزی است که بدن‌تان از شما می‌خواهد!

تهیه و ترجمه: elmevarzesh.com

بیشتر بخوانید: http://www.elmevarzesh.com/5-signs-its-time-to-take-a-rest-day/#ixzz40tF9c9Pi

فشار خون بالا

متعادل‌بودن، راز درست زیستن است. افراط و تفریط در همه رفتاری بد است. حوزه سلامت نیز از این قاعده مستثنی نیست.
سلامتی یعنی همه‌‌چیز در حد طبیعی و متعادل بودن و هرگونه تمایل یا شیب به سمت افزایش یا کاهش می‌تواند برای سلامتی افراد دردسرساز باشد.

ازجمله عواملی که دوسوی کاهش و افزایش آن درد سر ساز می‌شود، فشار خون است. فشار خون از آن دست عارضه‌هایی است که بالا یا پایین‌بودن آن بیماری تلقی می‌شود.
موضوع مورد بحث در اینجا افزایش فشار خون است. فشار خون بالا عموما به حالتی گفته می‌شود که در آن فشار خون بالاتر از140.90 باشد. فشار خون بالا را قاتل خاموش نیز می‌گویند، چرا که عامل زمینه‌ساز حمله قلبی و سکته مغزی می‌شود. بعد از ملاحظات پزشکی درباره این بیماری و اینکه فرد مبتلا حتما باید به پزشک متخصص مراجعه کند، رژیم غذایی مناسب و تغییر شیوه زندگی بهترین روش‌های کنترل فشار خون محسوب می‌شود. دراین میان توجه به توصیه های گیاه درمانی نیز بسیار مفید است.
قرن‌هاست که در طب سنتی چینی از کرفس برای پایین آوردن فشار خون استفاده می‌شود. بر همین اساس خوردن روزانه چهار ساقه کرفس برای پایین‌آوردن فشار خون افراد مبتلا به افزایش فشار خون توصیه می‌شود. سیر به‌عنوان گیاهی جادویی غیراز اینکه فشار خون را طبیعی می‌کند، کلسترول خون را نیز پایین می‌آورد. به همین دلیل خوردن 15گرم سیر در هفته، یا خوردن روزانه یک حبه سیر خام از پیشنهاد‌های مهم گیاه درمانی برای کاهش فشار خون است.
پیش‌تر هم مکررا گفته شده که زالزالک یک داروی مقوی قلب است به همین‌خاطربعد از مشاوره با پزشک، افراد مبتلابه افزایش فشار خون می‌توانند برای بهبودی روزانه دو فنجان از چای خشک کرده زالزالک بنوشند. گوجه‌فرنگی، هویج، پیاز و سنبل الطیب نیز هر کدام دارای ترکیباتی هستند که می‌توانند در درمان فشار خون بالا مؤثر و مفید باشند. زعفران نیز به‌خاطر داشتن ماده کروستین باعث پایین‌آمدن فشار خون می‌شود و می‌توان به‌صورت چاشنی غذا یا با چای آن را مصرف کرد.