دانستنی ها

هدف از ایجاد این سایت افزودن اطلاعات عموم می باشد

دانستنی ها

هدف از ایجاد این سایت افزودن اطلاعات عموم می باشد

خوراکی هایی که بوی سیر را از بین می برند

غذاهای محتوی سیر و پیاز بی نهایت خوشمزه هستند اما موجب بوی بد دهان می شوند و این مشکل بسیاری از افراد است که راهی برای بر طرف کردن آن نمی دانند. در این جور مواقع چه باید کرد؟
 
زمانی که با خوردن غذاهایی حاوی سیر، پیاز یا ادویه کاری دهان بدبو می شود، باید از خوشبوکننده های دهان استفاده کرد و البته این کار را به کرات انجام داد، یعنی تقریبا هر نیم تا یک ساعت یک بار تا زمانی که ماده غذایی مقصر از جریان خون پاک شود که معمولا این روند حدود ۲۴ ساعت به طول می انجامد.
 
در این میان مسواک زدن هم کمک می کند اما نمی توان مسواک را همیشه در دهان نگه داشت، یکی از بهترین راه های مبارزه با بوی بد دهان، خوردن بعضی خوراکی ها پس ازغذاهای بودار است. این فهرستی از موادغذایی است که می تواند به شما کمک کند تا بر این مشکل خودتان غلبه کنید.

۱) لیمو: خوردن یک قاچ لیمو معجزه می کند. می توانید از لیمو به عنوان چاشنی غذا استفاده کنید یا حتی به لیوان آب خود مقداری آب لیموی تازه بیفزایید، آب نبات های لیمویی نیز همان خاصیت را دارند با این مزیت که همیشه می توانید با خود همراه داشته باشید.

۲) جعفری یا سایر چاشنی های سبز: وقتی در رستوران پاستای سیر یا همبرگر پر پیاز سفارش می دهید، کنار غذای اصلی چند برگ جعفری می گذارند که در عین تزیین ظرف غذا، بوی بد دهان ناشی از سیر و پیاز نیز رفع شود. جویدن برگ های تازه جعفری موجب آزادسازی روغن های آن می شود که حس تازگی به دهان می دهد. ریحان و رزماری (اکلیل کوهی) اثری مشابه دارند.

۳) سیب: علاوه بر سیب می توان به گلابی و هویج هم اشاره کرد. این خوراکی ها دارای فیبر زیادی هستند که جویدن آنها باعث ترشح بیشتر بزاق دهان شده مانند یک اسکراب دهان را تمیز می کند.

۴) ادویه های قابل جویدن: تخم انیسون (بادیان رومی)، هل، گشنیز یا رازیانه را به راحتی می توانید از عطاری محل خود تهیه کنید. به میزان مساوی از هر یک داخل یک کاسه دردار بریزید و روی میز غذاخوری کنار نمک و فلفل بگذارید. جویدن فقط چند دانه باعث تازه و خوشبو شدن دهان خصوصا پس از صرف غذای حاوی ادویه کاری یا نوشیدن قهوه می شود.

۵) برگ نعناع یا چوب دارچین: هر یک از این دو طعم بوی شبه گوگردی پیاز و سیر را رفع می کند. علاوه بر آن، وجود یک سری روغن های اساسی در دارچین با نوعی میکروب دهانی مبارزه می کند. آدامس های نعناعی یا دارچینی تأثیری مشابه دارند. اگر از طرفداران پروپاقرص آدامس هستید، از انواع حاوی زایلیتول استفاده کنید که مانع پوسیدگی دهان نیز می شوند. رعایت طولانی مدت بهداشت دهان شما را شش سال جوان تر از سن واقعی تان نشان می دهد.

۶) انواع توت و ماست: گاهی به خاطر میل زیاد به خوردن غذاهای سیردار یا در نظر گرفتن سلامتی و بهداشت تغذیه نمی توان از آنها چشم پوشید اما می توان با رعایت نوعی رژیم غذایی پیشگیرانه، ضمن برخورداری از فواید سلامتی سیر و امثال آن، دهانی خوشبو نیز داشت. خوردن نیم فنجان ماست ساده دو بار در روز، سطح سولفید هیدروژن (همان بوی تخم مرغ گندیده) دهان را کاهش می دهد.

 
انواع توت و البته خربزه، هندوانه، پرتقال و سایر میوه های سرشار از ویتامین C مانع از فعالیت میکروب مولد بوی بد دهان می شوند. صبح ها پس از بیدار شدن از خواب و شب ها قبل از خوابیدن، پیاله ای پر از میوه با سس ماست نوش جان کنید تا دیگر نگران بوی بد دهان خود نباشید.

مضرات استفاده‌ از مچ بند و زانوبند

بسیاری از افراد به محض دردناک شدن دست و یا پاهای خود بی‌آنکه علت آن را ریشه‌یابی کنند، اولین چیزی را که برای کاهش درد مفاصل خود تجویز می‌کنند، استفاده از «ارتزها» و یا همان وسایل کمکی است.

در صورتی که ارتزها به همان مقدار که می‌توانند مفید و سودمند باشند، مصرف بی‌رویه آن نیز می‌تواند موضوع مخرب و غیرقابل جبرانی را در پی داشته باشد.

بلال ساوه‌ای ، کارشناس ارتوپدی فنی درباره این موضوع  می‌گوید: ارتزها شامل وسایل کمکی جانبی هستند که هدفشان اصلاح دفرمیتی (بد شکلی‌ها)، پشتیبانی کردن اندام و کنترل حرکات آن از لحاظ عملکرد است و به 2‌دسته استاتیک (ثابت) و داینامیک (متحرک) تقسیم می‌شود.

به گفته وی معمولا وسایل کمکی ارتز شامل انواع مچ بند و زانو بند است که استفاده آنها بدون تجویز و نسخه پزشک ممنوع است، چرا که مصرف خودسرانه این وسایل می‌تواند ضرررسان باشد و از آنجا که تنوع این کمکی‌ها بسیار بالاست، گاهی داروخانه‌ها نیز در راهنمایی افراد برای خرید این نوع ارتزها دچار اشتباه می‌شوند.

در نوع ثابت (استاتیک) ارتزها، وسیله کمکی بر ‌روی اندام قرار می‌گیرد و مفصل را ثابت نگه‌ می‌دارد ولی در نوع متحرک (داینامیک) وسیله کمکی به شکل جبرانی، حرکت نیز ایجاد می‌کند و نیروی لازم را یا از توان باقی مانده عضو می‌گیرد و یا از یک منبع خارجی، همانند مچ بندها.

این ارتوپد با بیان این که ارتزها از لحاظ کاربردی به سه دسته تقسیم می‌شوند، می‌افزاید: برخی از ارتزها به بیمارانی که عمل جراحی کرده‌اند تجویز می‌شود و دسته دیگر برای ثابت نگه داشتن کامل عضو به کار می‌رود و دسته آخر ارتزها اغلب نوعی کمک کننده به عضو محسوب می‌شود.

وی یادآور می‌شود: استفاده از ارتزها زمانی مفید خواهد بود که بجا و در جای خود استفاده شوند، به عنوان مثال باید به یاد داشت که هیچ‌گاه نباید زانوبند را به هنگام خواب به پا بست چرا که استفاده طولانی‌مدت از آن می‌تواند عضلات را آتروپی ‌(آب) کند که در صورت صدمه دیدن عضلات چهار سررانی، اثرات مخربی در پی آن ایجاد خواهد شد.

مهندس ساوه‌ای با اشاره به این که استفاده نابجا از ارتزها می‌تواند مشکلات فراوانی را برای افراد ایجاد کند، متذکر می‌شود: از آنجا که زانوبندها دارای انواع متفاوتی‌‌اند، داروخانه‌ها نیز قادر به تشخیص و شناخت و ارائه زانوبند مناسب به مراجعه ‌کننده نخواهند بود و همین امر می‌تواند بیماری فرد را تشدید کند، چرا که برخی از زانو بندها نیمه‌ آماده و برخی دیگر ساختنی‌‌اند و باید زیرنظر ارتوپدی فنی ساخته شود، بنابراین از حیطه فعالیت‌ داروخانه‌ها خارج است.
این مهندس ارتوپدی فنی با بیان این‌که کلینیک‌های ارتوپدی فنی می‌توانند پاسخگوی نیاز این افراد باشند، عنوان می‌کند: مچ‌بندها نیز دارای انواع و جنس‌های مختلفی هستند که استفاده نابجا از آنها می‌تواند به عضلات مچ دست آسیب وارد کند بنابراین به هر بیماری گفته می‌شود که بیشتر در چه ساعاتی از شبانه‌روز از مچ‌بند استفاده کند.
مدت استفاده از ارتزها
مدت استفاده از کمکی‌ها بستگی به ساختار بدن و نوع بیماری دارد به عنوان مثال از کفی‌ طبی‌ها معمولا برای پاهای کوتاه و بلند استفاده می‌شود و باید همیشه از آن استفاده کرد ولی این موضوع را نیز نباید فراموش کرد که استفاده بیهوده و نابجا از ارتزها می‌تواند اثرات برگشت‌ناپذیری برای فرد به همراه داشته باشد.

بالاخره به کودک پستانک بدهیم یا نه؟

بنابراین ارتباط ما با نوزاد تنها از طریق لحن صدا و حرکات صورت است. وقتی پستانک در دهان کودک است او قادر نیست که اعمال و حرکات اطرافیان را تقلید کند، بنابراین نحوه بیان احساسات را یاد نمی گیرد.

مضرات استفاده از پستانک در دختران و پسران

در گذشته آکادمی متخصصان کودک امریکا و سازمان بهداشت جهانی (WHO) توصیه کرده بودند که میزان استفاده از پستانک در کودکان کنترل شود. زیرا در تحقیقات آنها مشخص شده بود که قطع مصرف پستانک موجب بهبود فرآیند غذا خوردن در کودکان می شود. همچنین استفاده ازاین وسیله موجب بروز اختلالات دندانی در کودکان می گردد. در مطالعه دیگری که در سال ۲۰۰۸ انجام گرفت نیز مشخص شد بین استفاده از پستانک و عفونت های گوش ارتباط وجود دارد.

متخصصان معتقدند که افراد در هرسنی، اعمال دیگران از جمله نحوه بیان احساسات ازطریق صورت و بدن را تقلید می کنند و این عمل یک ابزار مهم برای یادگیری بیان احساسات در کودکان است. ما با کودکان صحبت می کنیم، اما در ابتدای کودکی و دوران نوزادی آنها معنی لغات را درک نمی کنند، بنابراین ارتباط ما با نوزاد تنها از طریق لحن صدا و حرکات صورت است. وقتی پستانک در دهان کودک است او قادر نیست که اعمال و حرکات اطرافیان را تقلید کند، بنابراین نحوه بیان احساسات را یاد نمی گیرد. بررسی ها نشان داد که پسران ۶ و ۷ ساله که در دوران نوزادی به طور منظم از پستانک استفاده کرده بودند، در تقلید از بیان احساسات دیگران مشکل داشتند.

در یک مطالعه دیگر گروهی از دانشجویان مورد آزمون هوش عاطفی قرار گرفتند. در زمینه توانایی ارزیابی خلق و خوی دیگران، پایین ترین امتیاز مربوط به مردانی بود که در کودکی از پستانک استفاده کرده بودند. این نتایج درمورد دختران مشاهده نشد زیرا بر اساس نظر متخصصان در دختران، روند تکاملی به ویژه در مورد عواطف زودتر صورت می گیرد و دیگر اینکه پسران در این زمینه آسیب پذیرترند. از آنجایی که در اغلب فرهنگ ها این طور انتظار می رود که دختران باید احساسات خود را بروز دهند، والدین از طرق مختلف رشد و تکامل عاطفی دختران را تحریک می کنند اما پسران به دلیل اینکه اجباری برای بیان احساسات ندارند، این عمل را یاد نمی گیرند.

نتایج تحقیقات حاکی از این است که استفاده از پستانک در شب برای نوزادان پسر بلامانع است زیرا شب، زمان مشاهده و یادگیری حرکات صورت دیگران نیست.

مشابه این تحقیق در افراد بزرگسالی انجام شد که از تزریق بوتاکس استفاده کرده بودند. این ماده عضلات صورت را بی حرکت می کند و این افراد در بیان احساسات خود از طریق حرکات صورت با مشکل مواجه می شوند.

به این دلیل روی سمت چپ بدن تان نخوابید!

براساس تحقیقات صورت گرفته افرادی که روی سمت چپ بدن شان می خوابند احتمال بیشتری دارد که کابوس ببینند!

خوابیدن برروی یک سمت بدن

اگر عادت دارید روی یک طرف بدنتان بخوابید، احتمال اینکه خواب بد ببینید بیشتر است.

بر اساس تحقیقی در سال ۲۰۰۴ که اخیراً دوباره مورد توجه قرار گرفته، افرادی که روی سمت چپ بدنشان می‌خوابند بیش از کسانی که روی پهلوی راستشان می‌خوابند، دچار کابوس می‌شوند.

قبل از اینکه عادات خوابیدنتان را تغییر دهید، توجه داشته باشید که این تحقیق تنها با حضور جمعاً ۶۳ نفر انجام شده است. ۴۱ نفر از آنها روی پهلوی راستشان می‌خوابیدند و ۲۲ نفر روی پهلوی چپ. حدود ۴۱ درصد از کسانی که روی پهلوی چپ می‌خوابیدند گزارش کرده بودند که دچار کابوس شده‌اند، و در مقابل از میان کسانی که روی پهلوی راست می‌خوابیدند، تنها ۱۵ درصد چنین گزارشی داشتند.

اگر زیاد دچار کابوس می‌شوید، اقداماتی هست که می‌توانید برای مقابله با این موضوع انجام دهید. از جمله اینکه پیش از خوابیدن به خود یادآوری کنید که کنترل رویایتان را در اختیار دارید و می‌توانید پایان آن را تغییر دهید. همچنین نوشتن از کابوسی که دیده‌اید و صحبت پیرامون آن با یک متخصص، می‌تواند به فهمیدن اینکه چرا مغزتان شبها چنین کابوسهایی تولید می‌کند کمک کند.