۱) لیمو: خوردن یک قاچ لیمو معجزه می کند. می توانید از لیمو به عنوان چاشنی غذا استفاده کنید یا حتی به لیوان آب خود مقداری آب لیموی تازه بیفزایید، آب نبات های لیمویی نیز همان خاصیت را دارند با این مزیت که همیشه می توانید با خود همراه داشته باشید.
۲) جعفری یا سایر چاشنی های سبز: وقتی در رستوران پاستای سیر یا همبرگر پر پیاز سفارش می دهید، کنار غذای اصلی چند برگ جعفری می گذارند که در عین تزیین ظرف غذا، بوی بد دهان ناشی از سیر و پیاز نیز رفع شود. جویدن برگ های تازه جعفری موجب آزادسازی روغن های آن می شود که حس تازگی به دهان می دهد. ریحان و رزماری (اکلیل کوهی) اثری مشابه دارند.
۳) سیب: علاوه بر سیب می توان به گلابی و هویج هم اشاره کرد. این خوراکی ها دارای فیبر زیادی هستند که جویدن آنها باعث ترشح بیشتر بزاق دهان شده مانند یک اسکراب دهان را تمیز می کند.
۴) ادویه های قابل جویدن: تخم انیسون (بادیان رومی)، هل، گشنیز یا رازیانه را به راحتی می توانید از عطاری محل خود تهیه کنید. به میزان مساوی از هر یک داخل یک کاسه دردار بریزید و روی میز غذاخوری کنار نمک و فلفل بگذارید. جویدن فقط چند دانه باعث تازه و خوشبو شدن دهان خصوصا پس از صرف غذای حاوی ادویه کاری یا نوشیدن قهوه می شود.
۵) برگ نعناع یا چوب دارچین: هر یک از این دو طعم بوی شبه گوگردی پیاز و سیر را رفع می کند. علاوه بر آن، وجود یک سری روغن های اساسی در دارچین با نوعی میکروب دهانی مبارزه می کند. آدامس های نعناعی یا دارچینی تأثیری مشابه دارند. اگر از طرفداران پروپاقرص آدامس هستید، از انواع حاوی زایلیتول استفاده کنید که مانع پوسیدگی دهان نیز می شوند. رعایت طولانی مدت بهداشت دهان شما را شش سال جوان تر از سن واقعی تان نشان می دهد.
۶) انواع توت و ماست: گاهی به خاطر میل زیاد به خوردن غذاهای سیردار یا در نظر گرفتن سلامتی و بهداشت تغذیه نمی توان از آنها چشم پوشید اما می توان با رعایت نوعی رژیم غذایی پیشگیرانه، ضمن برخورداری از فواید سلامتی سیر و امثال آن، دهانی خوشبو نیز داشت. خوردن نیم فنجان ماست ساده دو بار در روز، سطح سولفید هیدروژن (همان بوی تخم مرغ گندیده) دهان را کاهش می دهد.
در صورتی که ارتزها به همان مقدار که می‌توانند مفید و سودمند باشند، مصرف بی‌رویه آن نیز می‌تواند موضوع مخرب و غیرقابل جبرانی را در پی داشته باشد.
بلال ساوه‌ای ، کارشناس ارتوپدی فنی درباره این موضوع می‌گوید: ارتزها شامل وسایل کمکی جانبی هستند که هدفشان اصلاح دفرمیتی (بد شکلی‌ها)، پشتیبانی کردن اندام و کنترل حرکات آن از لحاظ عملکرد است و به 2دسته استاتیک (ثابت) و داینامیک (متحرک) تقسیم میشود.
به گفته وی معمولا وسایل کمکی ارتز شامل انواع مچ بند و زانو بند است که استفاده آنها بدون تجویز و نسخه پزشک ممنوع است، چرا که مصرف خودسرانه این وسایل می‌تواند ضرررسان باشد و از آنجا که تنوع این کمکی‌ها بسیار بالاست، گاهی داروخانه‌ها نیز در راهنمایی افراد برای خرید این نوع ارتزها دچار اشتباه می‌شوند.
در نوع ثابت (استاتیک) ارتزها، وسیله کمکی بر روی اندام قرار می‌گیرد و مفصل را ثابت نگه می‌دارد ولی در نوع متحرک (داینامیک) وسیله کمکی به شکل جبرانی، حرکت نیز ایجاد می‌کند و نیروی لازم را یا از توان باقی مانده عضو می‌گیرد و یا از یک منبع خارجی، همانند مچ بندها.
این ارتوپد با بیان این که ارتزها از لحاظ کاربردی به سه دسته تقسیم می‌شوند، می‌افزاید: برخی از ارتزها به بیمارانی که عمل جراحی کرده‌اند تجویز میشود و دسته دیگر برای ثابت نگه داشتن کامل عضو به کار می‌رود و دسته آخر ارتزها اغلب نوعی کمک کننده به عضو محسوب میشود.
وی یادآور میشود: استفاده از ارتزها زمانی مفید خواهد بود که بجا و در جای خود استفاده شوند، به عنوان مثال باید به یاد داشت که هیچ‌گاه نباید زانوبند را به هنگام خواب به پا بست چرا که استفاده طولانی‌مدت از آن می‌تواند عضلات را آتروپی (آب) کند که در صورت صدمه دیدن عضلات چهار سررانی، اثرات مخربی در پی آن ایجاد خواهد شد.
مهندس ساوه‌ای با اشاره به این که استفاده نابجا از ارتزها می‌تواند
مشکلات فراوانی را برای افراد ایجاد کند، متذکر میشود: از آنجا که
زانوبندها دارای انواع متفاوتی‌‌اند، داروخانه‌ها نیز قادر به تشخیص و
شناخت و ارائه زانوبند مناسب به مراجعه کننده نخواهند بود و همین امر
می‌تواند بیماری فرد را تشدید کند، چرا که برخی از زانو بندها نیمه آماده و
برخی دیگر ساختنی‌‌اند و باید زیرنظر ارتوپدی فنی ساخته شود، بنابراین از
حیطه فعالیت داروخانه‌ها خارج است.
این مهندس ارتوپدی فنی با بیان
اینکه کلینیک‌های ارتوپدی فنی می‌توانند پاسخگوی نیاز این افراد باشند،
عنوان می‌کند: مچ‌بندها نیز دارای انواع و جنس‌های مختلفی هستند که استفاده
نابجا از آنها می‌تواند به عضلات مچ دست آسیب وارد کند بنابراین به هر
بیماری گفته میشود که بیشتر در چه ساعاتی از شبانه‌روز از مچ‌بند استفاده
کند.
مدت استفاده از ارتزها
مدت استفاده از کمکی‌ها بستگی
به ساختار بدن و نوع بیماری دارد به عنوان مثال از کفی طبی‌ها معمولا
برای پاهای کوتاه و بلند استفاده میشود و باید همیشه از آن استفاده کرد
ولی این موضوع را نیز نباید فراموش کرد که استفاده بیهوده و نابجا از
ارتزها می‌تواند اثرات برگشت‌ناپذیری برای فرد به همراه داشته باشد.
دکتر کوشانفر با اشاره به اینکه مکیدن انگشت در کودکان بسیار شایع است، گفت: بیشتر خانواده‌ها نگران مکیدن انگشت نوزاد و کودکانشان هستند ولی این پدیده غریزی است و 30 تا 40 درصد کودکان 2 تا 4 ساله انگشتان خود را می‌مکند.
مهمترین علل مکیدن انگشت در کودکان
این
عضو هیت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در خصوص تفاوت مکیدن انگشتان
در کودکان شیر مادرخوار و شیرخشک خوار، اظهار کرد: مکیدن انگشتان در
نوزادان 6 ماهه طبیعی بوده و به علت رشد دندان‌هاست ولی سفت مکیدن پستانک و
شیشه شیر می تواند به مشکلات دندانی و پوسیدگی دندان‌ها منجر شود.
وی با اشاره به اینکه مکیدن انگشت در پسران شایع‌تر است، گفت: پسران به علت اختلالات خلقی بیشتر نسبت به دختران انگشتان خود را می مکند و گاهی کودکان 10 تا 12 سال نیز انگشتان خود را می‌مکند.
کوشانفر در خصوص علل مکیدن انگشتان اظهار کرد: گاه زمانی که کودک را در 2 سالگی از شیر می‌گیرند کودکان به خاطر مکیدن پستان مادر شروع به مکیدن انگشتان خود می‌کنند و زمانی که کودک را از شیرخشک می‌گیرند به علت عادت به مکیدن شیشه کودک شروع به مکیدن انگشتان می‌کند.
وی با اشاره به اینکه کمبود محبت می تواند از علل مکیدن انگشتان باشد، گفت: وجود بعضی ناهنجاری‌ها در خانواده، تغییرات خلقی، عکس العمل به اختلافات در خانواده و کمبود محبت می تواند از علل مهم مکیدن انگشتان کودک باشد.
کوشانفر یادآور شد: کودکانی که مادرانشان کمتر به آنها توجه می‌کند و اغلب فرزند سوم و چهارم خانواده هستند بیشتر به این مشکل مبتلا می شوند.
این متخصص کودکان در خصوص کودکانی که تمام انگشتان خود را می‌مکند، گفت: این کودکان دارای اختلالات خلقی بیشتری هستند و در صورت تمییز نبودن انگشت‌ها ممکن است دچار عفونت‌های ناخن و بافت‌های چرکی در انگشتان شوند.
وی تاکید کرد: مادران باید انگشت کودکان خود را مرتب شستشو داده و ناخن‌های آنها را کوتاه کنند.
والدین کودکان را به علت مکیدن انگشت تنبیه نکنند
کوشانفر
با اشاره به اینکه فشار روحی و تغییرات خلقی از مهم ترین عوامل مکیدن
انگشتان است، گفت: خانواده‌ها سعی کنند زمانی که کودکان انگشتان خود را می
مکند آنها را تنبیه نکنند. دست آنها را نکشند، نوک انگشتان آنها را به مواد
تلخ آغشته نکنند، احساسات آنها را سرکوب نکنند و وسایل مورد علاقه کودک را
فراهم کنند تا حواس کودک پرت شود.
وی با اشاره به اینکه تنبیه کودکان 4 ساله ممکن است به شب ادراری منجر شود، گفت: درصورت تنبیه و سرکوب احساسات ممکن است کودک به مشکلات دیگری دچار شود.
این متخصص کودکان در پایان توصیه کرد: خانواده‌ها سعی کنند کودکان 4 ساله خود را مجبور به نقاشی کشیدن کرده و تا حد امکان به کودکان دوم و سوم خود بیشتر محبت کنند.
● تاثیرگذاری این عادت پس از ۳ سالگی
▪ در این سن که استخوان های فک هنوز نرم است مکیدن شست باعث تغییر شکل آن می شود.
▪ دندان ها کج درمی آیند.
▪ باعث باریک شدن دندان می شود.
▪ باعث ایجاد عفونت در اطراف ناخن ها و بیماری های عفونی می شود.
▪ دندان های فوقانی به سمت بیرون و دندان های پایین به سمت داخل رشد می کند.
▪ در رشد کام (سقف دهان) تاثیر می گذارد.
● شکل غیرطبیعی سقف دهان
▪ نادرست قرار گرفتن زبان
▪ ایجاد مشکل به هنگام جویدن در یادگیری روش صحیح قورت دادن با مشکل مواجه می شوند. زبان نقش مهمی در عمل قورت دادن ایفا می کند. در افراد عادی به هنگام قورت دادن، زبان پشت سقف دهان قرار می گیرد. اما در کودکانی که عادت مکیدن شست را دارند، هم زمان با قورت دادن، زبان در جلو و بین دندان های جلویی قرار می گیرد. این امر قورت دادن را سخت تر می کند.
▪ کودک با مشکل گفتاری روبه رو می شود.
▪ باعث افتادگی لوزه و در نتیجه خرخر کردن می شود.
▪ نقص اسکلتی می تواند مشکلات ویژه در کودک ایجاد کند.
رعایت نکاتی برای ترک عادت
▪ به کودک فشار نیاورید زیرا که این امر باعث تشدید این عادت می شود.
▪ هنگامی که این عمل را انجام نمی دهد او را تحسین کنید.* در صورت لک شدن دندان با دندان پزشک مشورت کنید.
▪ نومیدی و خشم والدین، این عادت کودک را بدتر می کند.
▪ راهی برای از بین بردن علت این عادت پیدا کنید.
▪ به هنگام خواب یک اسباب بازی مانند توپ در دستان آن ها قرار دهید. درگیر بودن دست ها مانع مکیدن شست خواهد شد.
▪ اگر کودک شما کمی بزرگ تر شده است، درباره روش ترک این عادت با او مشورت کنید.
▪ به هنگام خواب دست های آن ها را با جوراب بپوشانید.
▪ مکیدن انگشت را در اتاق ها ممنوع کنید. به عنوان مثال ابتدا از اتاق خواب شروع کنید.
▪ دست های او را در دست خود بگیرید تا با احساس امنیت نیاز به مکیدن شست خود پیدا نکند.
▪ او را با خواندن و یا زدن آلات موسیقی و یا خوردن تنقلات سرگرم کنید.
از او بخواهید به هنگام مکیدن انگشتان، شاهد قیافه خود در آینه باشد. این اقدام در برخی از کودکان موثر است.
گردآوری: مجله اینترنتی دلگرم
نتایج مطالعات جدید محققان انگلیسی نشان می دهد که مصرف عسل به طور کلی و به ویژه یک قاشق چایخوری آن قبل از خواب موجب چربی سوزی و کاهش وزن میشود .این مطالعه توسط یک گروه محقق انگلیسی به سرپرستی ˈمایک مک اینزˈ از متخصصان ارشد تغذیه در انگلیس انجام شده است که تمام طول عمر خود را وقف این تحقیق کرده است.این مطالعه نتایج جالبی داشت ازجمله اینکه برخلاف دیدگاه عموم، ترکیب منحصر به فرد قندهای طبیعی موجود در عسل، آن را به یک غذای کاهش وزن تبدیل می کند.
در داخل سلولهای پوست رنگدانهای به نام ملانین وجود دارد و این رنگدانه عامل بوجود آمدن رنگ پوست است . هر چه تعداد این رنگدانه ها در سلولهای پوست بیشتر باشد ، رنگ پوست تیره تر است
رنگ پوست هم مانند برخی از مشخصات دیگر مانند رنگ موها ، رنگ چشمها ، و... از والدین به فرزندان آنها میرسد و ما همان رنگی میشویم که پدر ومادرمان و یا اجداد ما هستند
یک اتفاق جالب این است که ملانین در حقیقت نقش محافظت از پوست را به عهده دارد برای همین وقتی زیاد در معرض نور آفتاب باشیم تعداد ملانینها زیادتر می شود و رنگ فرد تیره می شود که به این حالت برنز گویند
البته عوامیل دیگری هم تا اندازه ای موثر هستند
مثلا افزایش کاروتن که ماده پیش نیاز ویتامین آ است و در هویج موجود است می تواند پوست را زردتر از حالت طبیعی نشان دهد
افزایش جریان خون در پوست به هنگام گرما یا فعالیت زیاد موجب می شود که پوست قرمزتر از حالت عادی باشد . همچنین کاهش جریان خون پوست بهنگام سرما موجب می شود پوست کبود به نظر برسد
پوست دو قسمت دارد
یک قسمت خارجی پوست که به آن اپیدرم می گوئیم و قسمت داخلی پوست که به آن درم می گوئیم
ملانین ها که موجب رنگ پوست می شوند در لایه اپیدرم قرار دارند
(منبع سایت کودکان)