دکتر کوشانفر با اشاره به اینکه مکیدن انگشت در کودکان بسیار شایع است، گفت: بیشتر خانواده‌ها نگران مکیدن انگشت نوزاد و کودکانشان هستند ولی این پدیده غریزی است و 30 تا 40 درصد کودکان 2 تا 4 ساله انگشتان خود را می‌مکند.
مهمترین علل مکیدن انگشت در کودکان
این
عضو هیت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در خصوص تفاوت مکیدن انگشتان
در کودکان شیر مادرخوار و شیرخشک خوار، اظهار کرد: مکیدن انگشتان در
نوزادان 6 ماهه طبیعی بوده و به علت رشد دندان‌هاست ولی سفت مکیدن پستانک و
شیشه شیر می تواند به مشکلات دندانی و پوسیدگی دندان‌ها منجر شود.
وی با اشاره به اینکه مکیدن انگشت در پسران شایع‌تر است، گفت: پسران به علت اختلالات خلقی بیشتر نسبت به دختران انگشتان خود را می مکند و گاهی کودکان 10 تا 12 سال نیز انگشتان خود را می‌مکند.
کوشانفر در خصوص علل مکیدن انگشتان اظهار کرد: گاه زمانی که کودک را در 2 سالگی از شیر می‌گیرند کودکان به خاطر مکیدن پستان مادر شروع به مکیدن انگشتان خود می‌کنند و زمانی که کودک را از شیرخشک می‌گیرند به علت عادت به مکیدن شیشه کودک شروع به مکیدن انگشتان می‌کند.
وی با اشاره به اینکه کمبود محبت می تواند از علل مکیدن انگشتان باشد، گفت: وجود بعضی ناهنجاری‌ها در خانواده، تغییرات خلقی، عکس العمل به اختلافات در خانواده و کمبود محبت می تواند از علل مهم مکیدن انگشتان کودک باشد.
کوشانفر یادآور شد: کودکانی که مادرانشان کمتر به آنها توجه می‌کند و اغلب فرزند سوم و چهارم خانواده هستند بیشتر به این مشکل مبتلا می شوند.
این متخصص کودکان در خصوص کودکانی که تمام انگشتان خود را می‌مکند، گفت: این کودکان دارای اختلالات خلقی بیشتری هستند و در صورت تمییز نبودن انگشت‌ها ممکن است دچار عفونتهای ناخن و بافت‌های چرکی در انگشتان شوند.
وی تاکید کرد: مادران باید انگشت کودکان خود را مرتب شستشو داده و ناخن‌های آنها را کوتاه کنند.
والدین کودکان را به علت مکیدن انگشت تنبیه نکنند
کوشانفر
با اشاره به اینکه فشار روحی و تغییرات خلقی از مهم ترین عوامل مکیدن
انگشتان است، گفت: خانواده‌ها سعی کنند زمانی که کودکان انگشتان خود را می
مکند آنها را تنبیه نکنند. دست آنها را نکشند، نوک انگشتان آنها را به مواد
تلخ آغشته نکنند، احساسات آنها را سرکوب نکنند و وسایل مورد علاقه کودک را
فراهم کنند تا حواس کودک پرت شود.
وی با اشاره به اینکه تنبیه کودکان 4 ساله ممکن است به شب ادراری منجر شود، گفت: درصورت تنبیه و سرکوب احساسات ممکن است کودک به مشکلات دیگری دچار شود.
این متخصص کودکان در پایان توصیه کرد: خانواده‌ها سعی کنند کودکان 4 ساله خود را مجبور به نقاشی کشیدن کرده و تا حد امکان به کودکان دوم و سوم خود بیشتر محبت کنند.
● تاثیرگذاری این عادت پس از ۳ سالگی
▪ در این سن که استخوان های فک هنوز نرم است مکیدن شست باعث تغییر شکل آن می شود.
▪ دندان ها کج درمی آیند.
▪ باعث باریک شدن دندان می شود.
▪ باعث ایجاد عفونت در اطراف ناخن ها و بیماری های عفونی می شود.
▪ دندان های فوقانی به سمت بیرون و دندان های پایین به سمت داخل رشد می کند.
▪ در رشد کام (سقف دهان) تاثیر می گذارد.
● شکل غیرطبیعی سقف دهان
▪ نادرست قرار گرفتن زبان
▪ ایجاد مشکل به هنگام جویدن در یادگیری روش صحیح قورت دادن با مشکل مواجه می شوند. زبان نقش مهمی در عمل قورت دادن ایفا می کند. در افراد عادی به هنگام قورت دادن، زبان پشت سقف دهان قرار می گیرد. اما در کودکانی که عادت مکیدن شست را دارند، هم زمان با قورت دادن، زبان در جلو و بین دندان های جلویی قرار می گیرد. این امر قورت دادن را سخت تر می کند.
▪ کودک با مشکل گفتاری روبه رو می شود.
▪ باعث افتادگی لوزه و در نتیجه خرخر کردن می شود.
▪ نقص اسکلتی می تواند مشکلات ویژه در کودک ایجاد کند.
رعایت نکاتی برای ترک عادت
▪ به کودک فشار نیاورید زیرا که این امر باعث تشدید این عادت می شود.
▪ هنگامی که این عمل را انجام نمی دهد او را تحسین کنید.* در صورت لک شدن دندان با دندان پزشک مشورت کنید.
▪ نومیدی و خشم والدین، این عادت کودک را بدتر می کند.
▪ راهی برای از بین بردن علت این عادت پیدا کنید.
▪ به هنگام خواب یک اسباب بازی مانند توپ در دستان آن ها قرار دهید. درگیر بودن دست ها مانع مکیدن شست خواهد شد.
▪ اگر کودک شما کمی بزرگ تر شده است، درباره روش ترک این عادت با او مشورت کنید.
▪ به هنگام خواب دست های آن ها را با جوراب بپوشانید.
▪ مکیدن انگشت را در اتاق ها ممنوع کنید. به عنوان مثال ابتدا از اتاق خواب شروع کنید.
▪ دست های او را در دست خود بگیرید تا با احساس امنیت نیاز به مکیدن شست خود پیدا نکند.
▪ او را با خواندن و یا زدن آلات موسیقی و یا خوردن تنقلات سرگرم کنید.
از او بخواهید به هنگام مکیدن انگشتان، شاهد قیافه خود در آینه باشد. این اقدام در برخی از کودکان موثر است.
گردآوری: مجله اینترنتی دلگرم
فکر می‌کنید که زرد شدن گاه به گاهی ناخنتان ارزش نگرانی ندارد؟ عجله نکنید. نزدیک به ۵۰ درصد از تغییرهای رنگ ناخن ناشی از قارچ است. موضوعی که درمان آن ممکن است پیچیده شود و اگر آن را پشت گوش بیاندازید اوضاع بدتر هم می‌شود.
فکر می‌کنید که زرد شدن گاه به گاهی ناخنتان ارزش نگرانی ندارد؟ عجله نکنید. نزدیک به ۵۰ درصد از تغییرهای رنگ ناخن ناشی از قارچ است. موضوعی که درمان آن ممکن است پیچیده شود و اگر آن را پشت گوش بیاندازید اوضاع بدتر هم می‌شود.
ضمن اینکه اگر دستگاه ایمنی بدنتان ضعیف است و داروهای خاصی مصرف می‌کنید نیز مبارزه با عفونت قارچی سخت‌تر هم می‌شود. پیشگیری از قارچ ناخن اغلب آسان است. فقط روشهای آسان زیر را در پیش بگیرید تا پاها و دستهایی عاری از قارچ داشته باشید.
حواستان به علائم هشداردهنده باشد
در اغلب موارد، عفونتها از یک نقطۀ زرد یا سفید در نوک ناخن شروع می‌شوند و به سمت بستر ناخن پیشروی می‌کنند. محیط مرطوب و تاریک زمینۀ رشد آنها را فراهم می‌کند. از اینجا به بعد، ممکن است شاهد رگه‌های سفید، زرد یا قهوه‌ای در ناخن، ضخیم شدن ناخن و حتی شکستن ناخن باشید. اگر تغییری در رنگ یا بافت ناخن مشاهده کردید به سرعت به پزشک مراجعه کنید.
دستها و پایتان را خشک نگه دارید
قارچها در تاریکی و محیطهای مرطوب به سرعت رشد می‌کنند. بنابراین همیشه پس از استحمام بین انگشتهایتان را خشک کنید. جوراب شلواری و دستکشهای چرمی، محیطهای بسیار خوبی را برای رشد قارچ فراهم می‌کنند. در نتیجه این گونه پوشیدنی‌ها را شبها در معرض هوای بیرون قرار دهید. همچنین، پودر آنتی‌باکتریال روی پا و کفشهایتان بپاشید و جورابهایتان را بلافاصله بعد از ورزش عوض کنید.
جورابهایتان را با مایع ضدعفونی‌کننده بشویید
هنگام شستن جورابها و جوراب شلواری‌ها مقداری مایع ضدعفونی‌کننده نیز به شوینده اضافه کنید.
محیط اسیدی ایجاد کنید
چند نقطه در حال تشکیل شدن مشاهده کرده‌اید؟ محلولی متشکل از یک ششم سرکه و پنج ششم آب درست کنید و ناخنهایتان را در این محلول بگذارید. قارچها نمی‌توانند در محیط اسیدی زندگی کنند.
از ناخنهایتان در برابر آسیب محافظت کنید
هر چند که هیچ کس از روی عمد انگشتهای پایش را به پایۀ میز نمی‌زند، اما به هر حال بیشتر مراقب باشید، چرا که ضربه خوردن به انگشت می‌تواند منجر به بریده شدن بستر ناخن شما شود و فضایی را برای رشد قارچها فراهم کند. ناخن جویدن هم همین خطر را دارد، پس ناخنتان را از دهنتان در بیاورید. اطمینان حاصل کنید که فضای کافی در کفشهایتان وجود دارد؛ به قدری که بتواند بلندترین انگشتتان را نیز آزادانه تکان دهید.
سیستم ایمنی بدنتان را تقویت کنید
تضعیف سیستم ایمنی بدن شما را در معرض عفونتهای قارچی قرار می‌دهد. حتماً استرس خود را با فعالیتهایی نظیر کوهنوری یا مدیتیشن مدیریت کنید و هر شب حداقل ۷ ساعت خواب را داشته باشید.
این محلول پیشگیرانه را امتحان کنید
محلول نمکی محیطی متخاصم برای قارچها ایجاد می‌کند، تعریق زیادی را کاهش می‌دهد و پوست را نرم می‌کند که در نتیجه داروهای ضدقارچ بیشتر می‌توانند در پوست نفوذ کنند. پاهایتان را به مدت ۵ تا ۱۰ در مخلوطی از ۴ قاشق چایخوری نمک به ازای هر لیتر آب گرم، بخیسانید.
در مانیکور پدیکور بهداشت را رعایت کنید
سالنهای زیبایی پرمشتری، محیطهای مناسبی برای سرایت قارچها هستند. پیش از آنکه به یک سالن زیبایی بروید، از آنها بپرسید که برای جلوگیری از شیوع قارچ از چه روشی استفاده می‌کنند.