دکتر کوشانفر با اشاره به اینکه مکیدن انگشت در کودکان بسیار شایع است، گفت: بیشتر خانواده‌ها نگران مکیدن انگشت نوزاد و کودکانشان هستند ولی این پدیده غریزی است و 30 تا 40 درصد کودکان 2 تا 4 ساله انگشتان خود را می‌مکند.
مهمترین علل مکیدن انگشت در کودکان
این
عضو هیت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در خصوص تفاوت مکیدن انگشتان
در کودکان شیر مادرخوار و شیرخشک خوار، اظهار کرد: مکیدن انگشتان در
نوزادان 6 ماهه طبیعی بوده و به علت رشد دندان‌هاست ولی سفت مکیدن پستانک و
شیشه شیر می تواند به مشکلات دندانی و پوسیدگی دندان‌ها منجر شود.
وی با اشاره به اینکه مکیدن انگشت در پسران شایع‌تر است، گفت: پسران به علت اختلالات خلقی بیشتر نسبت به دختران انگشتان خود را می مکند و گاهی کودکان 10 تا 12 سال نیز انگشتان خود را می‌مکند.
کوشانفر در خصوص علل مکیدن انگشتان اظهار کرد: گاه زمانی که کودک را در 2 سالگی از شیر می‌گیرند کودکان به خاطر مکیدن پستان مادر شروع به مکیدن انگشتان خود می‌کنند و زمانی که کودک را از شیرخشک می‌گیرند به علت عادت به مکیدن شیشه کودک شروع به مکیدن انگشتان می‌کند.
وی با اشاره به اینکه کمبود محبت می تواند از علل مکیدن انگشتان باشد، گفت: وجود بعضی ناهنجاری‌ها در خانواده، تغییرات خلقی، عکس العمل به اختلافات در خانواده و کمبود محبت می تواند از علل مهم مکیدن انگشتان کودک باشد.
کوشانفر یادآور شد: کودکانی که مادرانشان کمتر به آنها توجه می‌کند و اغلب فرزند سوم و چهارم خانواده هستند بیشتر به این مشکل مبتلا می شوند.
این متخصص کودکان در خصوص کودکانی که تمام انگشتان خود را می‌مکند، گفت: این کودکان دارای اختلالات خلقی بیشتری هستند و در صورت تمییز نبودن انگشت‌ها ممکن است دچار عفونت‌های ناخن و بافت‌های چرکی در انگشتان شوند.
وی تاکید کرد: مادران باید انگشت کودکان خود را مرتب شستشو داده و ناخن‌های آنها را کوتاه کنند.
والدین کودکان را به علت مکیدن انگشت تنبیه نکنند
کوشانفر
با اشاره به اینکه فشار روحی و تغییرات خلقی از مهم ترین عوامل مکیدن
انگشتان است، گفت: خانواده‌ها سعی کنند زمانی که کودکان انگشتان خود را می
مکند آنها را تنبیه نکنند. دست آنها را نکشند، نوک انگشتان آنها را به مواد
تلخ آغشته نکنند، احساسات آنها را سرکوب نکنند و وسایل مورد علاقه کودک را
فراهم کنند تا حواس کودک پرت شود.
وی با اشاره به اینکه تنبیه کودکان 4 ساله ممکن است به شب ادراری منجر شود، گفت: درصورت تنبیه و سرکوب احساسات ممکن است کودک به مشکلات دیگری دچار شود.
این متخصص کودکان در پایان توصیه کرد: خانواده‌ها سعی کنند کودکان 4 ساله خود را مجبور به نقاشی کشیدن کرده و تا حد امکان به کودکان دوم و سوم خود بیشتر محبت کنند.
● تاثیرگذاری این عادت پس از ۳ سالگی
▪ در این سن که استخوان های فک هنوز نرم است مکیدن شست باعث تغییر شکل آن می شود.
▪ دندان ها کج درمی آیند.
▪ باعث باریک شدن دندان می شود.
▪ باعث ایجاد عفونت در اطراف ناخن ها و بیماری های عفونی می شود.
▪ دندان های فوقانی به سمت بیرون و دندان های پایین به سمت داخل رشد می کند.
▪ در رشد کام (سقف دهان) تاثیر می گذارد.
● شکل غیرطبیعی سقف دهان
▪ نادرست قرار گرفتن زبان
▪ ایجاد مشکل به هنگام جویدن در یادگیری روش صحیح قورت دادن با مشکل مواجه می شوند. زبان نقش مهمی در عمل قورت دادن ایفا می کند. در افراد عادی به هنگام قورت دادن، زبان پشت سقف دهان قرار می گیرد. اما در کودکانی که عادت مکیدن شست را دارند، هم زمان با قورت دادن، زبان در جلو و بین دندان های جلویی قرار می گیرد. این امر قورت دادن را سخت تر می کند.
▪ کودک با مشکل گفتاری روبه رو می شود.
▪ باعث افتادگی لوزه و در نتیجه خرخر کردن می شود.
▪ نقص اسکلتی می تواند مشکلات ویژه در کودک ایجاد کند.
رعایت نکاتی برای ترک عادت
▪ به کودک فشار نیاورید زیرا که این امر باعث تشدید این عادت می شود.
▪ هنگامی که این عمل را انجام نمی دهد او را تحسین کنید.* در صورت لک شدن دندان با دندان پزشک مشورت کنید.
▪ نومیدی و خشم والدین، این عادت کودک را بدتر می کند.
▪ راهی برای از بین بردن علت این عادت پیدا کنید.
▪ به هنگام خواب یک اسباب بازی مانند توپ در دستان آن ها قرار دهید. درگیر بودن دست ها مانع مکیدن شست خواهد شد.
▪ اگر کودک شما کمی بزرگ تر شده است، درباره روش ترک این عادت با او مشورت کنید.
▪ به هنگام خواب دست های آن ها را با جوراب بپوشانید.
▪ مکیدن انگشت را در اتاق ها ممنوع کنید. به عنوان مثال ابتدا از اتاق خواب شروع کنید.
▪ دست های او را در دست خود بگیرید تا با احساس امنیت نیاز به مکیدن شست خود پیدا نکند.
▪ او را با خواندن و یا زدن آلات موسیقی و یا خوردن تنقلات سرگرم کنید.
از او بخواهید به هنگام مکیدن انگشتان، شاهد قیافه خود در آینه باشد. این اقدام در برخی از کودکان موثر است.
گردآوری: مجله اینترنتی دلگرم
یک متخصص روانپزشکی و بیماری‌های اعصاب و روان ضمن ارائه توضیحاتی درباره شایع‌ترین اختلالات روانپزشکی، مهمترین عوامل بروز این اختلالات در کودکان را برشمرد و به نقش آلودگی هوا در بروز اختلالات روانپزشکی اشاره کرد.